Aktywność społeczna i pedagogiczna jest takadziałania skierowane do konkretnego dziecka. Przyczynia się do rozwiązania indywidualnych problemów poprzez poznanie jednostki i społeczeństwa, poszukiwanie odpowiednich technik komunikacyjnych, wykrywanie środków, które pomagają rozwiązać problem samodzielnie. Jest to realizowane jako kompleks działań rehabilitacyjnych i profilaktycznych. A także poprzez organizację różnych aspektów życia.
Działalność społeczna i pedagogiczna opiera się na takich zasadach jak poufność, poleganie na obiektywnym podejściu do dziecka, indywidualne podejście do ucznia.
Pomaga to rozwiązać następujące zadania:
Aktywność pedagogiczna to zawodowe działania nauczyciela, przy pomocy różnych środków oddziaływania na uczestników, realizuje zadania kształcenia i szkolenia.
Proces pedagogiczny podzielony jest na edukacyjny,edukacyjnych, organizacyjnych, propagandowych, menedżerskich, doradczych i samokształceniowych. Proces pedagogiczny jest wieloaspektowym i wieloaspektowym działaniem związanym z wychowaniem i edukacją.
W strukturze psychologicznej pedagogikidziałalność obejmuje część motywacyjną, której zadaniem jest motywacja do wykonywania działań. Także nauczyciel na tym etapie wyznacza cele.
W części wykonawczej wybiera się i stosuje środki wpływu na uczestników.
W części kontrolno-ewaluacyjnej autoanaliza pedagogiczna prowadzona jest z pomocą monitorowania i oceny osobistych wpływów edukacyjnych.
Rozpoczęto działalność społeczną i pedagogicznąw rzeczywistości z faktu, że istnieje gruntowna analiza sytuacji wyjściowej, a nie identyfikacja celów i celów. Zestaw warunków, w których nauczyciele ustalają zadania i cele pedagogiczne, przyjmują i wdrażają rozwiązania edukacyjne, zwane sytuacją pedagogiczną.
Każda sytuacja, w której realizowane są zadania i cele edukacyjne, staje się pedagogiczna.
Funkcje działalności pedagogicznej są podzielone na dwiegrupy: organizacyjno-strukturalne i wyznaczanie celów. Są to takie funkcje, jak: rozwój, konstruktywne-organizacyjne, diagnostyczne, koordynacyjne, komunikacyjne, a także macierzyńskie i transformacyjne.
Celem społecznym zawodu nauczyciela jestkomunikacja pokoleń. Wchodząc w życie, każde następne pokolenie musi otrzymać doświadczenie poprzednich pokoleń, co znajduje odzwierciedlenie w zwyczajach, moralności, wiedzy naukowej, tradycjach, metodach i metodach pracy. Właśnie w gromadzeniu tego doświadczenia i przekazaniu uczniom polega na społecznym mianowaniu nauczyciela. Proces rozwoju każdego ucznia jest regulowany przez nauczyciela, który w dużej mierze determinuje perspektywy rozwoju społeczeństwa.
Początkowo zawód nauczyciela był jednym z najbardziej zaszczytnych, najważniejszych i najstarszych w społeczeństwie. Tak więc aktywność społeczna i pedagogiczna w życiu każdego dziecka jest dość znacząca.
</ p>>
