W epoce romantyzmu muzyka zajęła pierwsze miejscemiejsce w systemie sztuki. Wynika to z jego specyfiki, która pozwala na najbardziej kompletne odzwierciedlenie emocjonalnych doświadczeń poprzez cały arsenał środków wyrazowych.
Romantyzm w muzyce pojawia się w XIXwiek w twórczości F. Schuberta, E. Hoffmanna, N. Paganiniego, K.M. Weber, J. Rossini. Nieco później ten styl znalazł odzwierciedlenie w twórczości F. Mendelssohna, F. Chopina, R. Schumanna, F. Liszta, J. Verdiego i innych kompozytorów.
Romantyzm jest kierunkiem w sztuce,powstały w Europie na początku XIX wieku. Stało się rodzajem sprzeciwu wobec klasycyzmu. Romantyzm pozwolił przeniknąć słuchacza w magiczny świat legend, piosenek i legend. Wiodącą zasadą tego kierunku jest opozycja (marzenia i życie codzienne, idealny świat i życie codzienne), stworzona przez twórczą wyobraźnię kompozytora. Ten styl był popularny wśród kreatywnych ludzi aż do lat czterdziestych XIX wieku.
Romantyzm w muzyce odzwierciedla problemy współczesnościczłowiek, jego konflikt ze światem zewnętrznym i jego samotność. Tematy te stają się głównymi tematami w twórczości kompozytora. Będąc utalentowaną osobowością twórczą, w przeciwieństwie do innych, człowiek nieustannie odczuwa brak zrozumienia ze strony innych. Jego talent i staje się przyczyną samotności. Dlatego ulubieni bohaterowie romantycznych kompozytorów to poeci, muzycy i artyści (R. Schumann "Miłość poety", Berlioz - podtytuł "Epizod z życia artysty" do "Fantastycznej symfonii" itp.).
Przekazywanie świata wewnętrznych doświadczeń danej osoby,Romantyzm w muzyce często niesie ze sobą akcenty autobiografii, szczerości, liryzmu. Szeroko stosowane motywy miłości, pasji. Na przykład słynny kompozytor R. Schumann poświęcił wiele utworów na fortepian swojemu kochankowi - Clara Vic.
Temat przyrody często znajduje się także w dziełach romantyków. Często kompozytorzy przeciwstawiają się jej psychicznemu stanowi człowieka, malując odcienie dysharmonii.
Temat science fiction był prawdziwym odkryciemromantycy. Aktywnie pracują nad stworzeniem fantastyczno-fantastycznych bohaterów i transmisją ich obrazów poprzez różne elementy języka muzycznego (Mozart "The Magic Flute" - Queen of the Night).
Często odwołuje się do romantyzmu w muzycetwórczość ludowa. Kompozytorzy w swoich pracach wykorzystują różnorodne elementy folklorystyczne (rytmy, intonacje, progi starożytne), zaczerpnięte z piosenek i ballad. Pozwala to znacznie wzbogacić zawartość utworów muzycznych.
Wykorzystanie nowych obrazów i motywówPotrzeba znalezienia odpowiednich form i środków wyrazu. Tak więc w utworach romantycznych występują intonacje mowy, naturalne progi, opozycje o różnych tonacjach, partie solowe (głosy).
Romantyzm w muzyce ucieleśniał ideę syntezysztuka. Przykładem są utwory Schumanna, Berlioza, Liszta i innych kompozytorów (symfonia "Harold we Włoszech", wiersz "Preludia", cykl "Lata wędrówki" itp.).
Rosyjski romantyzm znalazł żywe odzwierciedlenie w pracach A. Alyabyeva, M. Glinki, N. Rimskiego-Korsakowa, A. Borodina, C. Cui, M. Balakireva, P. Czajkowskiego i innych.
W swoich pracach A. Dargomyzhsky przekazuje wieloaspektowe obrazy psychologiczne ("Syrenka", romanse). W operze Ivan Susanin M. Glinka rysuje obraz życia prostego narodu rosyjskiego. Wierzchołek stylu romantycznego uważany jest za dzieło kompozytorów słynnej "Mighty Garstki". Użyli wyrazistych środków i charakterystycznych intonacji właściwych rosyjskiej pieśni ludowej, muzyki codziennej, mowy potocznej.
Następnie A. Skriabin (preludium "Sny", wiersz "Do płomienia") i S. Rachmaninow (szkice-obrazy, opera Aleko, kantata "Vesna") również zwrócił się do tego stylu.
</ p>>
